Απογοητευμένος ο Σταύρος στον «Άγριο σπόρο» δηλώνει: «Πρέπει να ζήσουμε. Κι αν δεν μας επιτρέψει ο νόμος να ζήσουμε…θα τον καταπατήσουμε». Νιώθεις κι εσύ απογοήτευση ως πολίτης αυτής της χώρας;
Είμαι πλέον 58 ετών, βρίσκομαι στους δρόμους από τα 12 μου και αναρωτιέμαι: τι είναι τελικά αυτή η Αριστερά, θα τη γνωρίσουμε κάποια στιγμή; Έχουμε μια κυβέρνηση που τσαλαβουτάει και μοιάζει να έχει διάθεση να κάνει κάτι, αλλά δεν ξέρει πώς. Γι’ αυτό και δεν περίμενα ιδιαίτερα πράγματα. Περίμενα όμως μια διαφορετική σκέψη για μικρά πράγματα από τον Σύριζα. Έχει περάσει από γενιά σε γενιά μια μετεμφυλιακή διάθεση σκέψης και δυστυχώς συνεχίζουμε να θέτουμε ψευδή ερωτήματα και να δίνουμε αληθοφανείς απαντήσεις. Υπάρχει μια ταινία που μου αρέσει πολύ κι έχει τον τίτλο «Το παιχνίδι των λυγμών». Θα σταματήσει κάποτε αυτό το παιχνίδι; Το παιχνίδι των λυγμών παίζουμε σε ένα σύστημα που δεν είναι απρόσωπο. Οι ίδιοι βγάζουμε τα μάτια μας μπαίνουμε σε ομάδες και η ισχυρότερη ομάδα είναι εκείνη που παίρνει τα φράγκα.
Το συμφέρον κυριαρχεί και στο χώρο της τέχνης;
Είναι αδηφάγος ο χώρος στον οποίο κινούμε και το παιχνίδι του συστήματος και της αυλής δεν το έπαιξα ποτέ, τόσο στο κινηματογράφο όσο και στο θέατρο. Όχι γιατί είμαι καλός άνθρωπος, αλλά γιατί δεν θα μπορούσα να ζήσω καλά. Δεν μπήκα στο τριπάκι του ανταγωνισμού. Έχω δύο κόρες και αυτό που τους έμαθα είναι να έχουν τη δική του προσωπικότητα, τη δική τους κρίση και να μην εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός.
Για την συνέχεια της συνέντευξης που δόθηκε στο Αθηνόρμα κλικ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου